+31 6 26086039 jarinina@xs4all.nl

Mama Kirsti

Kirsti is moeder geworden ! Maandag 10 februari merkte ik dat er wat gaande was. Kirsti wilde steeds maar bij me op schoot liggen, zodra ik ging zitten kwam ze bij me en nestelde zich moeizaam met haar dikke buik bij me op schoot. Ik keek naar de Olympische Winterspelen op de TV terwijl ik Kirsti over haar buikje aaide. 's Avonds werd ze nog onrustiger, dus haalde ik haar kraamdoos naar beneden, waar ze meteen in kroop. Ik hield haar in de gaten, kletste tegen haar en wachtte af. Af en toe kwam één van de andere katten even bij haar kijken. Tegen negen uur belde ik Maureen, de fokker/eigenaar van Borre, de vader van de kittens, om te vertellen dat ze waarschijnlijk snel geboren zouden worden. Terwijl ik haar aan de telefoon had hoorde ik ineens gepiep uit de doos, het eerste kitten was geboren ! Nummer twee volgde snel, en toen nam Kirsti pauze. Omdat ik het in de woonkamer te onrustig voor haar vond, nam ik haar met doos en al mee naar boven. Daar werd om tien voor elf nummer drie geboren. Ik wist zeker dat ze nog niet klaar was, maar besloot om toch maar te proberen wat te slapen. Een paar uur later werd ik wakker en merkte dat er weer een kitten was geboren. Kirsti was het aan het droog likken, maar het kleintje bewoog niet en maakte geen geluid....shit.... Ik navelde snel zelf af en probeerde er toch nog leven in te krijgen....tevergeefs. Een prachtig zwart tabby kitten, maar helaas het leefde niet meer. Ik gaf het kleintje terug aan Kirsti, maar ze wendde zich meteen af, ze had het begrepen. Een uur later werd ik weer wakker van geluiden vanuit de kraamdoos...er was een vijfde kitten geboren. Met bonzend hart tastte ik in het donker in de doos. Ik voelde een warm en vochtig kleintje, en het bewoog, dus het leefde ! Ik besloot om geen licht te maken en Kirsti haar gang te laten gaan, morgen zou ik wel zien welke kleur het kitten had.

Het dood geboren kitten heb ik de volgende dag in de tuin begraven. Zo zonde, zo'n mooi kitten. Maar zo is de natuur soms, en Kirsti heeft vier prachtige kinders op de wereld gezet: Een effen blauw poesje, een rood blotched met wit katertje, een creme mackerel katertje en een zwart mackerel met wit katertje. Ze is een zorgzame en beschermende moeder. Bij het wegen moet ik snel zijn, anders komt ze haar kind halen. De kittens worden een beetje bijgevoed omdat twee van de vier wat waren afgevallen. Hopelijk kan Kirsti het over een paar dagen allemaal zelf.

Kirsti's laatste loodjes

Kirsti begint aan de laatste anderhalve week van haar zwangerschap. Ze komt regelmatig om een hapje natvoer vragen (wat ze dan ook krijgt). De rest van de tijd slaapt ze voornamelijk, op het moment dat ik dit stukje schrijf ligt ze met haar vriendinnen Gitta en Jolie in de krabpaal te slapen.

Haar bevalbak staat klaar, al is ze er nog niet in gaan kijken. Wel werd ik vannacht wakker en toen zat ze onder mijn dekbed, dus ze is wel op zoek naar een plek om te gaan bevallen. Mijn bed vind ik daar niet zo geschikt voor, zeker niet midden in de nacht. De laatste dagen voor de bevalling wil ik proberen of Kirsti bij me op de slaapkamer wil blijven, zodat ik haar in de gaten kan houden en ze niet ineens ergens in een hoekje op zolder gaat bevallen.

Ik ben nog druk aanhet nadenken over de namen voor dit nestje. Het is iedere keer weer lastig om iets origineels te verzinnen, zeker als je via Facebook zo veel fokkers kent en die niet wilt na-apen. Maar het zal ook deze keer vast wel gaan lukken.

Op de helft

Kirsti is op de helft van haar zwangerschap. HEt gaat heel goed met haar, ze geniet van de extra hapjes natvoer die ik haar toestop. Dat moet wel met moed en beleid, want een aantal van de andere katten vindt dat ze ook zwanger zijn en dus ook recht hebben op extra lekkere hapjes. Dat is niet de bedoeling, dus ik bijf er meestal even bij staan als Kirsti haar bakje aan het leeg eten is. Ze is nu wel wat feller om haar eten te verdedigen dan normaal, maar toch laat ze zich nog makkelijk opzij schuiven.

Haar buikje is inmiddels goed te zien, en ik hoef niet meer naar haar tepeltjes te zoeken, die zijn duidelijk voelbaar als ik haar over haar buik aai, wat ze overigens maar niks vindt.

Binnenkort ga ik een bevalplek voor haar inrichten, in de hoop dat die haar goedkeuring kan wegdragen.

Verder is er eigenlijk niet zo heel veel te melden, nog iets meer dan drie weken te gaan en dan is het zo ver...

Kirsti is zwanger!

Kirsti is zwanger !! Het heeft wat langer geduurd dan de bedoeling was, maar ze verwacht eindelijk haar eerste nestje, ergens rond 13 februari.

Op zaterdag 7 december bracht ik Kirsti naar Dordrecht met de trein, wat ze prima heeft doorstaan. Een hele week was ze samen met Borre av Froskeland van Cattery av Froskeland en die twee hadden het prima naar hun zin samen. Na een paar daagjes wennen kwam de krolsheid goed terug. Helaas heeft de fokker van Borre niet gezien dat hij Kirsti gedekt heeft, maar we hadden van het begin af aan goede hoop dat het was gelukt.
Een week later haalde ik Kirsti weer op, ze had daar ook best willen blijven want ze had het er prima. Maar dat was natuurlijk niet de bedoeling. Vanaf toen begon het afwachten of ze kittens verwacht. Kirsti is lief, maar geen overdreven knuffel. Dus haar een op haar rug leggen om haar tepeltjes te inspecteren zat er niet in. Met moed en beleid, terwijl ze in een hangmandje van de krabpaal lag, heb ik haar buikje geïnspecteerd en ja, een tepeltje kleurde toch echt wel roze. En dat gecombineerd met haar toegenomen eetlust kon er maar 1 conclusie worden getrokken: Kirsti is zwanger !

De komende weken wordt het dus lekker verwennen met extra lekkere hapjes en zien hoe het verder gaat.

De komende tijd houd ik de bezoekers van de website op de hoogte via Kirsti's Kittendagboek.

Pagina 4 van 4