Afgelopen zondag was Nina weer krols. Het "feest" begon 's nachts al, dus ze heeft me een vrijwel slapeloze nacht bezorgd. Ik nam de volgendedag contact op met Monique, en we spraken af dat Nina op maandag 7 januari naar Opmeer zou komen.

De rit daar naartoe verliep boven verwachting goed. Ninahoudt niet zo van autorijden, en doorgaans is een ritje naar de dierenarts van hooguit tien minuten voor haar al een beproeving. Natuurlijk heeft ze wel laten weten het niet leuk te vinden in de auto, maarze vond het ook welinteressant om naar buiten te kijken.

Eenmaal gearriveerd volgde de kennismaking met Ryan. Dielag rustig te wachten op de dingen die komen gingen. Toen de reismand open ging en Nina haar kopje naar buiten stak, kwam Ryanvoorzichtig bij haar kijken. Nina reageerde daar heel goed op, er werd belangstellend gesnuffeld. Ik heb Nina dus met een gerust hart achtergelaten.

Bij thuiskomst werd ik begroet door Jonna. Dat Nina er niet bij was, daar was ze niet zo blij mee. Tot vier keer toe is ze in de gang gaan kijken of haar vriendinnetje er echt niet was, en volgens mij mist ze haar echt, want toen ik thuiskwam van mijn werk werd ik enthousiaster dan anders begroet.

En ik geef toe: ik mis haar ook. Maar hetis maar voor een paar dagen, komende vrijdag kan ik haar gelukkig weer gaan ophalen.

Nina is sinds gisteren weer thuis. Volgens de verhalen van Monique heeft ze het heel gezellig gehad met Ryan. Het is heel goed gegaantussen die twee,en ik heb goede hoop dat Nina zwanger is. De eerste dekking was op 8 januari. Over een week of drie weten we het, dus nog even afwachten.

Nina is wel wat afgevallen de afgelopen dagen,maar ze krijgt nuextra eten om weer snel op gewicht te komen. Helaas wil ze nog steeds geen droge brokjes eten, dus ze zal het van het natvoer moeten hebben.

Het is voor Jonna en Nina even wat onwennig dat Nina terug is. Jonna wil haar graag de hele dag vertroetelen, en Nina is nog wat uit haar doen van de ervaringen van de afgelopen dagen en wil liever met rust worden gelaten.Maar ze waren wel blij elkaar weer te zien!

We zijn weer een week verder. Aan Nina merk ik (helaas :) ) nog niet zoveel. Ze eet meer natvoer, maar dat komt omdat ik haar meer natvoer te eten geef dan normaal, dus dat zegt niet zoveel. Droge brokjes wil ze niet echt eten, hoewel ik haar 's nachts een keer "betrapte" dus ze eet ze wel, maar volgens mij alleen als het niet anders kan. Vanmiddag heb ik Nina gewogen en ze is de afgelopen week wel lekker aangekomen, ze zit nu op 3330 gram, 3 ons meer dan vorige week vrijdag.

Het gaat verder prima met haar, en de dames waren een dag of twee nadat Nina thuiskwam ook weer gewoon dikke vriendinnen zoals voorheen.

Hoewel er dus nog niets zeker is, heb ik op mijn werk maar alvast gemeld dat ik de week van 10 maart verlof neem, want als Nina zwanger is dangaat ze in die week bevallen. Ik heb me al vaak gelukkig geprezen dat ik een flexibele werkgever heb, maar nu komt dat natuurlijk helemaal goed van pas. Mijn directeur vindt het net zo leuk als ik dat er misschien kittens komen, dus ik krijg alle medewerking ( Dank je wel Elone :) ). Maar natuurlijk blijf ik me net zo verantwoordelijk voor mijn werk voelen als nu.

Dus kijk niet gek op als ik straks tussen de kittens achter mijn laptop een verslag van een vergadering zit uit te werken :)

Ik weet nog steeds niet zeker of Nina zwanger is. Ze eet meer dan voorheen, maar dat kan natuurlijk ook gewoon komen omdat ik haar iedere keer als ze daarom vraagt eten geef, wat ik voorheen niet deed. Verder slaapt ze meer, maar soms loopt ze ook weer gewoon te rennen en te spelen alsof er niets aan de hand is, dus tja...wat moet je daar nou van denken?

Aan haar tepeltjes kan ik niets ontdekken, omdat Nina absoluut niet wil dat ik haar op haar rug leg om ernaar te kijken. Dan begint ze zo te spartelen om weg te komen dat ik haar dan maar weer laat gaan.Ik heb natuurlijk ook nog nooit een zwangere poes in huis gehad, dus ik weet ook niet echt waar je nou op moet letten, behalve wat in de boekjes staat.

Er zit niks anders op dan maar gewoon af te wachten...

Het enige "goede" nieuws is dat Nina nog niet krols is geworden. Dat was ze sinds november steeds keurig om de 3 weken, en die zijn vandaag voorbij en ik zie nog geen tekenen van een naderende krolsheid, dus misschien toch.... :-) Ik blijf duimen !

Het valt niet meer te ontkennen: Nina is ZWANGER!!

Een paar dagen geleden wist ik het eigenlijk al zeker, maar toen mijn zus Elly haar vanmorgen na een week weer zag was zij er ook wel van overtuigd dat er kleine Boskatjes op komst zijn.

Maandag is het me eindelijk gelukt om naar haar tepeltjes te kijken, en die waren duidelijk rose gekleurd, en ik kon ze makkelijk vinden omdat ze inmiddels wat opgezet zijn.

Nina is het afgelopen weekend 150 gram gegroeid en dat is haar aan te zien. Haar buikje begint te bollen. Daardoor is ze wat minder soepel, het springen gaat haar al wat moeilijker af. Helaas voor haar zal haar buik haar de komende weken ongetwijfeld steeds meer in de weg gaan zitten. Gelukkig voor haar duurt de zwangerschap maar 9 weken, waarvan er inmiddels al 3 om zijn.

De komende weken zal Nina net als de afgelopen periode worden verwend met lekker eten zodat ze genoeg binnenkrijgt om haar kleintjes te laten groeien. En ik moet nu serieus gaan nadenken over hoe ik de plek waar ze straks gaat bevallen en haar kleintjes de eerste weken verzorgen ga inrichten. Ik heb daar al wel wat ideeënover, dus het zal wel goed komen.

Vanaf nu wordt het dus niet langer duimen dat Nina zwanger is, maar duimen dat alles goed gaat en dat ze rond 12 maart een paar gezonde kittens op de wereld gaat zetten :-)