Vandaag zijn Kirsti's kittens 3 weken oud en ze beginnen zo onderhand op kleine katjes te lijken. De oortjes staan nu rechtop en de oogjes zijn goed open. Ze beginnen meer rond te scharrelen in de doos en kunnen al aardig op hun koddige dikke pootjes staan. Bij het wegen wordt er nog steevast gemopperd, maar Kirsti laat het toe, zolang het maar niet te lang duurt allemaal. Ze groeien nog steeds goed, de drie katertjes ontlopen elkaar niet veel en hun zusje volgt op korte afstand. Het blauwe poesje heeft een wit medaillonnetje op haar buik en dus heb ik ook haar als a 09 op de website gezet, effen blauw met wit. Het kan zijn dat het wit nog wegtrekt, maar eerlijk gezegd denk ik van niet.

Kirsti komt regelmatig even naar beneden om een hapje te eten of even naar buiten te gaan. Overdag stond de slaapkamerdeur al open en de laatste nachten doe ik hem ook niet meer dicht. Kirsti gaat niet graag op de kattenbak die in de slaapkamer staat, waarschijnlijk is die te dicht bij haar nestplek. 

Vooral Yari vindt de kleine poesjes geweldig. Hij kijkt zijn ogen uit en zodra ik er eentje oppak is hij erbij om de kleine te besnuffelen en te wassen. Ook tijdens de fotoshoot van vanmorgen vond Yari dat hij moest helpen, dus hij staat ook op de foto's. Kirsti vond het allemaal wel best, zo lang de kittens geen kwaad wordt gedaan bemoeit ze zich er niet mee, al kijkt ze vanuit de doos wel waakzaam toe.

Over een paar dagen gaan de kittens naar de woonkamer verhuizen, ik ben benieuwd hoe ze dat vinden en vooral of Kirsti het ermee eens is. We zullen het zien... :-)

Vandaag zijn Kirsti's kittens twee weken oud. De oogjes zijn open en ze beginnen wat meer rond te kruipen in de kraamdoos. Zien doen ze nog niet veel, ze kijken met waterig blauwe oogjes lodderig de wereld in. De kittens groeien nog steeds goed, de melk van mama is gelukkig ruim voldoende. Af en toe komen de andere katten even buurten en over het algemeen vindt Kirsti dat wel best. Alleen Jonna mag niet in de slaapkamer komen, althans niet te dichtbij. Dan wordt Kirsti nerveus en begint ze te blazen. Ik snap nog steeds niet wat dat nou is, maar Nina had dat ook altijd als ze kittens had. Jonna doet de kleintjes niets, ze moet er zelfs weinig van hebben en blijft er ver uit de buurt, maar toch is er kennelijk iets in hoe ze kijkt of hoe ze doet wat bij de moederpoes op de zenuwen werkt. Ik kan alleen maar hopen dat het goed gaat en dat Jonna niet weer wordt aangevallen zoals toen Gitta haar nest had in de zomer van 2012.

Het crème ventje lijkt toch een 09 en dus "met wit" te zijn. Hij is zo licht crème dat hij eerst effen creme zonder wit leek te zijn, maar nu hij wat groter wordt, is het duidelijker te zien. Dat betekent dat alleen het blauwe poesje geen wit heeft.

Ik heb de katertjes koosnaampjes gegeven om ze voorlopig mee aan te duiden: Joe, Jack en Joshua. Ze zullen van hun nieuwe baasjes ongetwijfeld nieuwe namen krijgen, maar die zijn nu nog niet bekend. En hun stamboomnamen zijn wat te lang als roepnaam. Het poesje heeft nog geen naam. Ik weet nog niet of ik haar wil houden, zo ja dan moet ze wel ene naam krijgen die ik ook voor de langere termijn leuk vind en die past bij wat hier al aan viervoeters rondloopt.

De kittens van Kirsti zijn een week oud en ze doen het prima. Ze drinken goed en groeien daardoor als kool. Mama Kirsti zorgt uitstekend voor haar kroost, al verlaat ze de laatste dagen af en toe het nest om even de pootjes te strekken. Af en toe gaat ze even naar buiten, maar nooit lang, ze laat haar kleintjes nooit langer dan een paar minuten alleen.

Sinds een paar dagen staat de slaapkamerdeur overdag open, zodat de andere katten ook eens even kunnen binnenlopen. Dat doen er maar een paar. Yari vindt de kleintjes geweldig en gaat dus nogal eens op visite. Nina doet het alleen als Kirsti eten krijgt, in de hoop dat ervoor haar wat overblijft. Vanmorgen stond Jonna even over de rand van de doos te gluren, maar haar interesse vor kittens is sowieso altijd minimaal. Zolang ze er geen last van heeft is het prima, maar als ze te dicht in haar buurt komen kunnen ze een mep krijgen. De rest moet voorlopig even niks hebben van dat piepende grut. De ervaring leert dat de open poezen over een poosje wel mee gaan moederen, ik ben benieuwd of dat nu ook gebeurt.

De kittens hebben namen gekregen van liedjes van Dolly Parton. Dat vond ik wel grappig, weer eens wat anders dan Noorse namen. Vanzelfsprekend zullen ze ongetwijfeld van hun baasjes een andere roepnaam krijgen, die mogen ze zelf verzinnen. Voorlopig noem ik ze nog bij hun kleur, wel makkelijk dat er vier verschillende kleuren zijn :-)

Het gaat goed met Kirsti en haar kittens. Gisteren wilde ik rond de middag de kittens weer een flesje geven, maar ze weigerden hevig protesterend het speentje. Toen ik ze woog bleek dat ze alle vier waren gegroeid. Dat kan alleen maar betekenen dat Kirsti's melkgift nu goed op gang is gekomen.

Het creme katertje is vrijwel zeker net als het poesje, effen, dus dat heb ik aangepast op de kittenpagina. Er komen leuke reacties van de mensen die voor de geboorte van de kittens al belangstelling hadden getoond. Of het daadwerkelijk tot een keuze komt wachten we nog even af, voorlopig staan de drie katertjes qua status op optie.

Over het poesje ben ik nog hard aan het nadenken. Ze is een beauty en een effen blauw poesje is zeldzaam. Ik ga haar in ieder geval laten testen op PKDef, omdat Kirsti drager is. Voor de katertjes is deze test niet nodig omdat er niet mee gefokt gaat worden en ze zelf van het dragerschap niet ziek zullen worden.

Vannacht was Kirsti wat onrustig. Ze had gisteravond geen trek in haar bakje voer en kroop begin van de nacht bij mij onder de dekens, ging vervolgens op de kattenbak waar ik haar hevig hoorde braken. Nadat ze gespuugd had knapte ze zichtbaar op en even later lag ze weer rustig bij haar kittens. Vanmorgen heeft ze ook weer haar bakje natvoer gegeten. Misschien was ze misselijk van het schoon poetsen van de kittens, ze krijgt tenslotte al hun uitwerpselen binnen, of het komt doordat ze drie van de vijf placenta's heeft opgegeten na de bevalling. Maar hoe dan ook, het lijkt nu weer goed te gaan :-)