Deze week kreeg ik de uitslag binnen van de DNA-test van Kirsti. Een paar weken geleden was daarvoor bloed afgenomen. Helaas blijkt ze drager van PKDef, een vorm van bloedarmoede. Gelukkig heeft dit geen gevolgen voor de gezondheid van Kirsti, ze is alleen drager en heeft de aandoening zelf dus niet. Deze wetenschap zorgt er alleen wel voor dat ik nu een kater voor haar moet vinden die niet ook drager is van dit gen. De kater die ik voor haar in gedachten heb wordt binnenkort getest, ik hoop dat hij N/N test en dus geen drager is. Als dat zo is dan gaan de plannen gewoon door. Mochten er met een kitten uit een eventueel nestje ook fokplannen zijn dan moet ook dat kitten worden getest. Maar zo ver is het nu nog niet.
Overigens waren de andere uitslagen wel goed, de snaptest (Fiv/Felv) was negatief en Kirsti is geen drager van GSD IV.

Ik ga in de komende tijd ook mijn andere katten waarmee nog gefokt kan worden testen op GSD IV en PKDef. Gelukkig kunnen beide testen met 1 bloedafname worden gedaan door het Van Haeringen Laboratorium.

Kirsti is inmiddels "van de poezenpil" maar ze is nog niet krols geworden. Wel is ze een stuk liever en toegankelijker sinds ze de pil niet meer krijgt. Deze had dus wel degelijk een negatieve invloed op haar karakter. Ik moet er dus nog eens goed over nadenken of ze de pil weer krijgt na haar nestje. Misschien toch maar een Suprelorin implantaat, al heb ik daar voor poezen nog steeds bedenkingen tegen. Maar ook daarvoor geldt: zover is het nu nog niet, dat is van later zorg.De katten hebben de afgelopen weken genoten van de heerlijke zomer. Hele dagen waren ze buiten, ondanks de warmte, hoewel sommigen in de loop van de dag toch maar naar binnen vertrokken voor een koeler plekje. De zwoele nachten werden ook grotendeels in de ren doorgebracht. Dat zal afkicken worden als het weer straks naar herfst omslaat.

Inmiddels wonen we hier alweer bijna drie maanden. Iedereen heeft zijn draai gevonden. Er zijn een paar nieuwe krabpalen neergezet zodat iedereen een plekje heeft om te slapen. Voor de ren moeten er nog nieuwe klimpalen komen, want de oude krabpaal die nu buiten staat gaat het niet lang meer volhouden vrees ik. De katten zijn veel buiten, maar als ze willen kunnen ze ook binnen slapen. Vooral Jonna "woont" zo'n beetje buiten. Het duurde even voordat ze door het kattenluikje durfde, maar toen ze dat eenmaal snapte was het ook meteen goed. Als ik 's morgens opsta is ze meestal buiten, ze gaat volgens mij naar buiten zodra het licht wordt. Ook 's avonds, als de katten hun hapje natvoer hebben gekregen, vertrekken de meesten naar buiten. Maar als ik 's nachts wakker word dan vind ik er toch meestal wel minstens eentje bij me op bed. Vooral Gitta is daar erg trouw in, meestal ligt ze aan het voeteneind te slapen.

Gitta is onlangs voor de tweede keer getest op HCM en gelukkig was de test ook deze keer negatief, oftewel "normaal". Dat was een grote opluchting, want Gitta's moeder Nina is in maart 2013 voor de derde keer getest en blijkt nu een milde vorm van HCM te hebben. Zelf heeft Nina daar geen last van, maar ze zou het aan haar kinderen doorgegeven kunnen hebben. Natuurlijk hoop ik dat dat niet zo is, met Gitta gaat het in ieder geval goed. Voordat er met Yari of Jolie wordt gefokt worden zij uiteraard ook getest.

Kirsti mag na de zomer haar eeste nestje krijgen. Ik heb al een leuke kater voor haar gevonden, nu maar hopen dat ze het eens is met die keuze. Eerst wordt Kirsti nog getest op een aantal dingen. HCM is al gebeurd en dat was allemaal prima in orde. Fiv (katten-aids) en FeLV (katten-leukemie) zijn al jaren gangbare testen. Daarnaast wordt bij Kirsti middels DNA-onderzoek getest of ze drager is van GSD IV of PKDef. Niet dat ik daar bang voor ben, maar het zijn wel aandoeningen die bij Noren kunnen voorkomen. En het voordeel van een DNA-test is dat het een eenmalig onderzoek is. Als alle testen bij haar en bij haar beoogde verloofde goed zijn dan gaat ze eind van de zomer van de "poezenpil" en zullen we zien wat er gebeurt.

Ook Gitta mag een nestje krijgen, maar ik ben er nog niet uit wat ik ga doen. Het wordt óf een kater van een andere cattery, óf ik wacht tot Oskar weer vruchtbaar is en en zie of het met die twee misschien wat wordt.

Het is een hele tijd geleden dat ik in het dagboek schreef. De voornaamste oorzaak was de verhuizing. Heel veel voorbereidingstijd. Er moest flink geschilderd en geklust worden in het nieuwe huis. Ik ben door een paar lieve mensen geholpen, maar die hadden daarnaast ook hun eigen leven en werk, dus het ging niet heel erg hard. Dat was niet erg, want ik had immers nog mijn flat, dus ik stond niet op straat. De flat kon ik in maart voor een leuke prijs verkopen, en toen ging het toch ineens hard. Verhuizer bellen, verhuisdatum afspreken, en daarna begon het inpakken. Bijna 70 verhuisdozen en daar kon nog lang niet alles in.

En het belangrijkste: Er moest een kattenren komen, zodat de katten eindelijk naar buiten konden. Hans Rutte van Otten Petcages kwam langs om de tuin te bekijken en te meten. Een ren van 5 bij bijna 4 meter was haalbaar. Op de zaterdag voor de verhizing werd hij geplaatst en ik was er meteen superblij mee.

Op maandag 22 april verhuisden de katten. In twee ritten bracht ik ze samen met mijn zus en haar jongste zoon naar Arkel. Ze doorstonden de rit met gemengde gevoelens, vooral Oskar was van slag. De nacht brachten ze in het nieuwe huis door, de volgende dag kwamen de verhuizers. Zus Elly had op het moment dat de vrachtwagen voorreed alle katten in de nieuwe kattenren gezet, zodat ze tijdens het naar binnen ruimen van de spullen en de dozen niet konden ontsnappen. Ze vonden het een beetje vreemd dat ze niet naar binnen mochten, maar heel erg vonden ze het nou ook weer niet.

Inmiddels zijn we een maand verder. De dozen zijn uitgepakt, het huis is redelijk op orde. Ik wacht alleen nog op mijn nieuwe bankstel, dat zou al lang zijn geleverd maar is helaas vertraagd tot begin juni. De katten zijn helemaal thuis hier. In de achterdeur zit inmiddels een kattenluik, zodat ze de hele dag zelfstandig naar buiten en naar binnen kunnen. Ze genieten van het buiten zijn, ook als het regent. Ik denk niet dat ze nog terug willen naar ons vorig huis. Dat kan ook niet, want dat is op 15 mei verkocht.