Sinds een paar dagen weten de meeste kittens hoe het kattenluik naar de ren werkt. Dus er loopt er nu met enige regelmaat eentje buiten. Of meer, dat kan natuurlijk ook. Ze vinden het geweldig, zeker op een dag als vandaag met een zonnetje maar wel veel wind zodat er van alles wappert en fladdert in de ren. Odin vindt het maar zo-zo. Als de kittens buiten zijn dan komt hun moeder vaak ook buiten kijken en Odin is nog steeds bang van haar. Hij verschanst zich doorgaans bovenop het zeil in de ren en blijft daar liggen totdat de rust is weergekeerd. Maar mijn stoere jongen vindt het wel geweldig leuk om naar de kittens te kijken terwijl ze in de ren rond struinen.

De afspraak voor de eerste enting is inmiddels gemaakt. Op donderdag 4 mei gaat het zevental mee naar de dierenarts voor hun prik en het zetten van de microchip. Een paar dagen nadat ze negen weken zijn geworden, de belangrijkste reden daarvoor is dat er twee ziek zijn  geweest en die mogen nu eerst een beetje bijtanken. Dat betekent dat de kleintjes ietsje later gaan verhuizen, maar het scheelt niet meer dan een paar dagen. Dat moet te overzien zijn voor de kittenkopers, die inmiddels wel de dagen op de kalender aan het afstrepen zijn.

Deze week geen foto's van Petra want ze is een weekje met vakantie. Maar onze huisfotograaf gaat mee bij de eerste enting en zal dan ongetwijfeld ook haar camera meenemen.

Vanaf deze week krijgt Jenna niet langer de poezenpil. Hopelijk wordt ze over een aantal weken krols zodat ze gedekt kan worden door Oskar voor haar tweede nestje. We gaan het zien. 

Het suprelorin staafje van Yari is nog niet helemaal ingewerkt zo te zien. Hij dekt nog steeds kleine Ella met enige regelmaat. De jongedame is daar niet van gediend maar daar trekt Yari zich weinig van aan. Hopelijk kalmeert hij binnen enkele weken. Want dan hoef ik Jenna niet echt in de gaten te houden als ze krols wordt, want dan is Oskar nog de enige vruchtbare kater hier in huis omdat ook Odin "op staaf" staat. Maar uiteraard blijf ik ons Blij Ei wel in de smiezen houden, hij mag Jenna zeker niet dekken want ze hebben dezelfde vader.

Morgen is Gitta's zevental acht weken oud. Het is een drukte van belang als ze wakker zijn. Want dan rennen en vliegen en stuiteren ze door het huis. Ze huppelen razendsnel de trap op en af en zijn dus ook regelmatig boven te vinden. Soms zoek ik me rot naar één van de kleintjes, dan ligt er weer eentje boven te slapen, of in het hoogste mandje van een klimpaal zodat ik hem alleen vind als ik op een stoel of op de bank klim.

Na Harry werd ook Vin Tanner flink ziek. Op Tweede Paasdag, drie dagen na zijn broertje Harry, merkte ik dat ook hij niet in orde was. Ik gaf hem ontstekingsremmer, maar hij knapte daar niet voldoende van op. Dus de dag erna met hem naar de dierenarts. Daar kreeg hij een prik met een sterker middeltje, hetzelfde wat Harry had gekregen. En ja, dat hielp. Het hielp zo goed dat hij zich veel te druk maakte. 's Avonds ging het weer mis. Hij kon amper nog lopen, zijn linker voorpootje deed zo zeer dat ik er niet aan mocht zitten, dan schreeuwde hij het uit van de pijn. Ik legde hem op ene dekentje op de bank waar hij ziek en zielig bleef liggen. Zijn bordje eten bracht ik bij hem, daar at hij zo ziek als hij was wel wat van. De volgende morgen ging het nog niet veel beter, hoewel zijn pootje geen pijn meer deed was Vin Tanner een zielig vogeltje. Dus opnieuw met hem naar de dierenarts. Daar bleek dat de koorts weer was opgelopen, dus opnieuw een prikje Tolfedine. Dat was gelukkig genoeg. Hoewel hij woensdagavond nog wel flink moe was van het spelen, ging het daarna goed. Vriendin Petra, die donderdagmorgen langs kwam om te helpen zijn temperatuur op te nemen hoefde niet in actie te komen want het ging weer prima met het mannetje. De andere kittens zijn gelukkig niet ziek geworden.

Dinsdagavond kwam er kittenvisite. Deze mensen konden kiezen uit Valvera of Harry. Het was eigenlijk vanaf de eerste seconde al duidelijk dat het Valvera ging worden. De kleine dame deed dan ook wel erg haar best om in de smaak te vallen. Valvera gaat als ze oud genoeg is in Nieuwerkerk a/d IJssel wonen.

En toen was Harry nog over. Harry, op wie de mensen waar ook Thomas gaat wonen, zo gek waren geworden in de afgelopen weken. Maar omdat ik aanvragen voor kittens had, moesten ze wachten. Maar toen een geïnteresseerde bij nader inzien toch besloot om niet voor Harry te gaan was de weg vrij. Ik belde Petra om haar het goede nieuws te vertellen. Ze was meer dan blij. Harry gaat eind mei samen met Thomas verhuizen, ze blijven hier in Arkel wonen dus ik zal ze hopelijk nog vaak gaan zien.

Omdat twee van de mini's afgelopen week een beetje ziek waren en de gewichten dus wat achter blijven, ga ik de eerste enting een paar dagen uitstellen. Die gaat nu niet op maandag 1 mei plaatsvinden maar waarschijnlijk twee dagen later. De komende week krijgen de kittens wel hun tweede ontworming.

En dan ook nog even een update over Oskar. Hij kampte al weken met hardnekkige diarree. Omdat ik de voorgeschreven kuur Metrobac (erg vies smakende pilletjes) er echt niet in kreeg, schreef de dierenarts deze week een vloeibaar antibioticum voor. Vijf dagen, liefst 1 of 2 dagen langer, moest Oskar daar 5 milliliter per dag van binnen krijgen. Dat klinkt weinig, maar bij een tegenstribbelende kater valt dat nog niet mee. Maar met geduld heb ik het voor elkaar gekregen. Vandaag kreeg Ozzy zijn laatste dosis en het lijkt er op dat het middel heeft geholpen. Ik ben super trots op mijn Rooie Vriendje. Want ondanks dat ik hem zo moest plagen bleef hij lief en knuffelig en kwam hij gewoon iedere nacht bij me op bed slapen en kroelen. Nu mar hard duimen dat de diarree voorgoed weg blijft.

Na heel lang wikken en wegen heb ik besloten dat kleine Britt in de cattery blijft en dat Valvera naar een fijn huisje mag verhuizen als ze oud genoeg is. Het was enorm moeilijk om te kiezen tussen beide meisjes. Ze zijn me allebei even lief dus mijn hart volgen zou betekenen dat ik ze allebei zou moeten houden. En dat is echt geen optie gezien de groepsgrootte momenteel. 

De kittens van Gitta en Einar zijn vandaag precies zeven weken oud. Ze groeien goed en leren elke dag weer nieuwe dingen. Ze zijn inmiddels ook niet meer tegen te houden om de trap op te gaan. Vreemd genoeg is Gitta veel minder beschermend als haar kittens boven rondstruinen. Jonna en Jenna worden daar niet weggejaagd. Maar desondanks vinden de dames het maar niks dat hun rust  nu ook op de slaapverdieping wordt verstoord. 

Kleine Harry werd deze week ineens ziek. Hij lag zielig in een hoekje en was duidelijk niet lekker. Toen hij ene stukje liep zag ik dat hij mank liep. Hij voelde warm aan en de thermometer bevestigde mijn vermoeden: De kleine man had koorts. Direct maakte ik een afspraak bij de dierenarts, waar ik gelukkig een paar uur later al terecht kon. De dierenarts was het met me eens: Harry had Limping Kitten Syndroom, een virus dat vaker voorkomt bij jonge kittens, meestal na vaccinatie. De kleine vent kreeg een prikje met een ontstekingsremmer die ook goed werkt tegen de koorts. Eenmaal weer thuis was hij al flink opgeknapt, het voordeel van dit middel is dat het razendsnel werkt. Een paar uur later stapte hij weer rond alsof er niets was gebeurd. De volgende morgen heb ik hem voor de zekerheid nog een dosering ontstekingsremmer gegeven, maar heel erg nodig was het eigenlijk niet eens meer. Gelukkig is hij weer helemaal opgeknapt. 

Odin heeft besloten dat hij buiten in de ren gaat wonen. Hij is doodsbang voor Gitta en wil echt niet meer naar binnen. Om mijn vriendje te behoeden voor kou en regen heb ik een deel van de ren overdekt met een bouwzeil. Odin vindt zijn tent prima, hij heeft een doos en een nieuw ligkussen waar hij zich kan verschuilen. Zijn bakje brokjes stat droog en elke dag ververs ik zijn drinkwater. Het is niet ideaal, ik heb hem liever binnen als het buiten koud en guur is, maar hij vindt dit blijkbaar de beste oplossing. 

De kittens van Gitta zijn morgen zes weken oud. Ze wonen nu een week beneden en hebben het prima naar hun zin. Een paar andere katten vinden het allemaal minder geslaagd. Odin is vooral buiten in de ren te vinden omdat hij Gitta liever uit de weg gaat. Jenna en Jonna zijn, zoals meestal als er kittens zijn, naar boven verhuisd. Jonna komt af en toe nog wel om een hoekje kijken, maar Jenna heeft besloten boven te blijven totdat al die blagen het huis uit zijn.

Ook voor Vin Tanner en Lee heb ik een fijn huisje gevonden. Ze gaan bij Lieke wonen in Amersfoort als ze oud genoeg zijn. Op dit moment is katertje Harry nog beschikbaar, maar ook voor hem is al wel belangstelling getoond. Dit is echter nog niet definitief. Ik vind het enorm moeilijk om te kiezen tussen de twee meisjes. Valvera is een ontzettend lief en zachtaardig meisje. Ze kan intens tevreden bij me op schoot liggen spinnen. Maar ook Britt heeft een onwijs leuk karakter. Ze is ondernemend en speels en natuurlijk net zo lief als haar zus. Ik moet binnenkort echt de knoop gaan doorhakken....

De katten zijn ietsje minder blij, want de twee klimpalen die ze in de buitenren tot hun beschikking hadden zijn nu allebei omgevallen. Eentje ligt al sinds vorig najaar "plat" en vanmorgen viel ook nummer twee om. De voeten waar de palen op staan zijn verrot. Er zouden dus nieuwe voeten onder moeten, maar dit gaat wegens omstandigheden even wat langer duren. De kittens vinden de omgevallen palen wel leuk. Vandaag mochten ze vanwege het mooie weer voor het eerst naar buiten in de ren en ze klauterden natuurlijk meteen op de palen. 

Maar ook binnen vermaken de kittens zich prima. Ze stoeien en spelen, klauterren langs mijn broekspijpen omhoog als ik op de bank zit om zich vervolgens intens tevreden op schoot te nestelen. Soms zit ik met vier kittens op schoot. Björn vindt dat maar niks, want het schoot van vrouwtje is zijn domein. Hij probeert de kittens weg te jagen, maar het zal niet lang duren voordat ze niet meer onder de indruk zijn. De ukkies zijn razendsnel. als ik door de kamer loop moet ik voortdurend opletten waar ik mijn voeten neerzet.