Het was een verdrietige week in Cattery Jarinina. Terwijl ik zelf naar de bruiloft van een bevriende fokker was, overleed in de vroege ochtend van 7 augustus volkomen onverwacht Michael, één van de drie rode mannetjes van Ella. De oppas, zelf fokker en dus ervaren genoeg, vond hem 's morgens koud en benauwd en vrij snel daarna overleed het mannetje. We denken dat hij een longontsteking heeft opgelopen. 

En op donderdag ging het mis met Mary. Omdat ze niet genoeg bij mama Ella dronk was ik haar volledig aan het flessen. Dat ging goed, ze dronk netjes iedere voeding. Maar om 9 uur 's avonds wilde ze ineens geen flesje. Toen ik het 3 kwartier later nog eens probeerde wilde ze nog steeds niet drinken en zag ik haar naar lucht happen. Hevig geschrokken belde ik de spoeddienst van de dierenarts. Een half uurtje later lag ze bij de DA op de tafel. Mary bleek ondertemperatuur te hebben en kreeg meteen antibiotica en we pakten haar warm in. Ik nam haar mee naar huis waar ze even later het flesje weer pakte. Ook 's nachts dronk ze goed. Maar toen ik de volgende morgen met haar naar mijn eigen dieranarts ging was haar temperatuur nog steeds veel te laag. Dus werd ze opgenomen en ging ze onder de warme lamp. Op dit moment is Mary nog bij de kliniek. Het gaat beter met haar, ze blijft beter op temperatuur en is levendiger. Heel misschien mag ze vanavond naar huis, zo niet dan wellicht morgenochtend. Ik hoop dat ik met mijn kleine zwarte moppie net op tijd was en dat ze het gaat redden.

Petra heeft vrijdagavond nieuwe foto's gemaakt. Maar omdat Mary er niet was zijn er van haar nog geen foto's. Ik wacht even met plaatsen, in de hoop dat er ook nieuwe foto's van Mary kunnen worden gemaakt.

 

Onze lieve Ella is in de nacht van donderdag op vrijdag bevallen van vier schattige kittens.

Donderdagavond had ik haar net als de twee avonden daarvoor mee genomen op de slaapkamer. Ze was erg onrustig en al na een half uurtje had ik door dat de bevalling was begonnen. Ella wist niet goed wat ze wilde. Niet in de doos. Niet op bed, gelukkig ook niet eronder. Uiteindelijk liet ze zich overhalen om toch maar in haar kraamdoos te kruipen. Daar heeft ze twee uur lang puffend en spinnend van de pijn en de stress haar weeën liggen opvangen. Ik had zo met haar te doen. Het was snikheet op de slaapkamer vanwege de hoge buitentemperatuur. om vijf over één werd haar haar eerste kitten geboren, een ieniemienie zwart poesje waarbij de weegschaal niet verder kwam dan 68 gram. Maar ze leefde en ze schreeuwde. Ella beet zelf de navelstreng door en knabbelde de placenta op. Om tien over half twee werd een rood katertje geboren. Die was gelukkig wat zwaarder, 82 gram. Toen nam Ella pauze. Ik kon me niet voorstellen dat ze al klaar was, ze was zo dik gewest en dan twee van die relatief lichte kittens, dat kon nooit alles zijn. Maar de uren verstreken en er gebeurde niets. Af en toe lag ze te puffen en te spinnen omdat ze weer weeën had. Maar gelukkig zette de geboorte in de vroege ochtend toch door. Om tien over vijf en om kwart voor zeven werden er nog twee rode mannetjes geboren. Dar bleef het bij. Three Man and a Baby was het thema dat meteen bij me opkwam, al wist ik toen nog niet zeker of het zwarte mini kitten een meisje was. 

's Morgens besloot Ella dat ze het boven in de slaapkamer te warm vond en dat kon ik me wel voorstellen. Ze wilde naar beneden, in de woonkamer is het toch nog wat koeler. Ze wilde niet meer in haar kraamdoos, ondanks dat ik die had verschoond. Ze kroop onderin de krabton en dus heb ik daar haar ukkies maar bij haar gelegd. 's Middags ging ik met Ella en haar kittens naar de dierenarts. Eigenlijk was het te warm op de fiets maar ik wil gewoon graag weten dat alles in orde is. De dierenarts controleerde Ella, die wat verhoging had maar verder OK was. Ook de kleintjes deden het goed. Geen open verhemeltes, geen ontstoken naveltjes en ze waren lekker levendig. Er is op dit moment eigenlijk maar één probleempje en dat is dat de kittens niet genoeg drinken bij mama. Ze zou genoeg melk moeten hebben maar toch willen de ukkies nog niet echt lekker groeien. Dus ik ben ze aan het bijflessen. Want we willen ze natuurlijk het liefst alle vier heel houden en laten opgroeien tot stoere gezonde lieve Noren. Dus daat ga ik samen met Ella mijn best voor doen.

We hebben een hittegolf achter de rug. De afgelopen week steeg de temperatuur tot ver boven de 30 graden. De katten hebben zich er zo goed en kwaad als mogelijk was doorheen geslagen. Ik kon niet veel meer doen dan alles dicht houden om de warmte nog een beetje te weren. Inmiddels is de temperatuur gezakt naar rond de 25 graden en dat is vergeleken met afgelopen week voor iedereen een verademing.

Ella is bezig aan haar laatste loodjes. In de loop van deze week verwacht ze haar eerste nestje. Aangezien ze hetzelfde karakter heeft als haar moeder houd ik er rekening mee dat ze haar kittens in haar eentje op de wereld zal zetten en niet echt op hulp van mij zit te wachten. Desondanks hoop ik dat ze zich niet gaat verstoppen en dat ik erbij mag zijn als haar kittens op de wereld komen.

Met de kleintjes van Kjaere en Odin gaat het heel goed. Kleine Richard heeft het vast voer eten inmiddels helemaal door. Hij krijgt bijna geen melk van Kjaere dus hij heeft niet zoveel keus. Kjaere heeft maar twee werkende tepels en die worden doorgaans opgeëist door zijn veel grotere broer en zus. Die laatste twee hebben dan ook geen haast met afspenen. 

 

Het drietal van Kjaare en Odin is inmiddels ruim drie weken oud. Ze scharrelen inmidels wat rond in het rennetje. Het gaat best goed met ze ondanks dat mama Kjaere er soms een beetje met de pet naar gooit als het om het opvoeden gaat. Ze ligt alleen bij haar kroost als ze dat nodig vindt en dat is niet zo heel vaak. De kittens zijn de afgelopen week dan ook niet zo heel lekker gegroied. Ik heb kleine Richard een paar dagen nog bijgevoed. Vreemd genoeg ging het vanaf donderdag ineens beter met groeien bij hem. Hij groeit netjes zo'n tien gram per dag en bijvoeden wilde hij eigenlijk niet meer. Omdat ik hem ook niet te hard wil treiteren ben ik daar dus maar mee gestopt. 

Ik heb de twee grootsten van de week een hapje vlees laten proeven maar dat konden ze nog niet zo waarderen. Volgende week nog maar eens proberen in de hoop dat mama's melk nog even genoeg is voor de kleintjes. 

Ella begint aan haar laatste loodjes. Ze moet nog ruim anderhalve week en dan zal ze hopelijk voor het eerst moeder worden. Gelukkig heeft ze niet zo'n heel dikke buik. Het is op dit moment zo warm buiten dat ook de andere katten er loom van worden, laat staan als je hoogzwanger bent. 

Petra heeft gisteren heel leuke foto's gemaakt van Kjaere en de kittens. Omdat ik hopelijk maandag mijn oude vertrouwde laptop weer terug heb zal ik dan wat nieuwe foto's plaatsen van Emmeline, Paddy en Richard. 

 

Vandaag zijn de kittens van Kjaere en Odin alweer bijna 3 weken oud. Het gaat op zich goed met het drietal, alleen maak ik me soms wat zorgen om kleine Richard Hij is al de kleinste van de drie, en loopt een ons achter in gewicht bij zijn broer en zus. En dan wil hij ook nog slecht eten de laatste dagen. Een flesje wilde hij ook niet. Dus ben ik hem met een spuitje gaan bijvoeden. Dat doe ik liever niet want ik ben als de dood dat de melk in de luchtpijp terecht komt en zo een longontsteking veroorzaakt. Maar ja, als het niet anders kan dan moet het maar. Gelukkig groeit de kleine vent de laatste twee dagen weer.

ik heb het jonge gezinnetje verhuisd uit de doos naar een klein rennetje. Kjaere lag wel erg vaak naast n plaats van in de doos vanwege de warmte. Ze moest even wennen maar inmiddels lijkt ze haar nieuwe verblijf wel te kunnen waarderen.

Wie het ook waardeert is Forester. Hij vindt de ukkies machtig interessant en dat geldt ook voor de kittenbrokjes die in het rennetje staan. Gisteren had hij zelfs kleine Richard uit de ren gehaald en lag hij er nogal hardhandig mee te kroelen op de grond. Dus toen toch maar het deurtje erin gehangen, Kjaere kan prima over de hekjes springen dus dat is geen probleem. 

Petra heeft gisteren nieuwe foto's gemaakt. Die ga ik nog op de website zetten maar het uploaden van foto's gaat op dit moment even wat lastiger, dus het kan zijn dat het wat langer duurt dan normaal.

Het gaat niet zo goed met mijn oudste meisje Jonna. Ze is inmiddels 13, mijn meisje uit het asiel. Sinds een paar weken heeft ze diarree en zelf dokteren heeft niet geholpen. Dus morgen mag ze mee naar de dierenarts. Ik houd mijn hart vast en hoop dat er wat voor haar gedaan kan worden want ze voelt zich diep ongelukkig nu ze steeds naast de bak poept omdat ze het niet op kan houden.