Ruim drie weken zijn Gitta's kittens en wat doen ze het supergoed ! Ze beginnen steeds meer door de bench te struinen en Ducati en Triumph doen verwoede pogingen om eruit te klimmen Soms lukt dat en moet ik de kleine wegloper weer even terugzetten. Het is niet vreemd dat juist de twee fleskittens dit doen; zij zijn het meest aan mij gewend, weten dat als ik er ben er vaak ook een fles is. Deze twee vinden het heerlijk om te worden geknufeld, luid spinnend kruipen ze tegen me aan en duwen hun natte neusje (en scherpe nageltjes :) ) in mijn gezicht.
Ik ga de komende dagen proberen of ze wat vast voer willen eten. Als ze dat een beetje door heben dan gaat de bench weg en mogen ze in de ren van konijnenhekjes, tot ze ook daar uit klimmen en dan mogen ze "los". Maar dat duurt nog een week of twee.

Ik voed Ducati en Triumph niet meer 's nachts. Ze krijgen 's avonds een fles en dan 's morgens weer en dat gaat prima. Ze groeien lekker en lopen niet heel veel achter bij de andere drie die wel bij Gitta drinken.

Gisteren ben ik met Nina en Yari bij Barbara Vandevelde geweest. Zij is onder andere gespecialiseerd in het doen van echo-onderzoek naar HCM. Nina kreeg vorig jaar maart de diagnose HCM mild en ik was benieuwdhoe ze er nu, anderhalf jaar later, voor stond. Tot mijn grote opluchting viel haar test nu veel gunstiger uit. De waarden die van belang zijn waren lager en ze kreeg nu de diagnose "equivocal", wat beekent dat ze op het randje van wel/geen HCM zit. Daarnaast is de plaats waar bij haar de verdikking zit ook nog eens gunstig. Ik hoop dat haar situatie zo blijft en dat ze gezond oud mag worden. Nina deed het wonderlijk goed tijdens de test, in het verleden wilde ze nog wel eens flink keet schoppen, maar nu bleef ze braaf liggen, al mopperde ze natuurlijk wel dat ze het er niet mee eens was.

Behalve Nina had ik dus ook Yari meegenomen voor zijn eerste HCM/PKD/CIN test. Hij is een zoon van Nina, dus ook dit was spannend. Yari had er geen zin in en verzette zich dapper, maar uiteindelijk moest hij toch het onderspit delven. Zijn hartje was prima in orde en ook zijn nieren zien er gezond uit. Dat was een grote opluchting, want dit resultaat betekent dat tot nu toe geen van Nina's nakomelingen aantoonbaar HCM heeft. Ik begin stilaan hoop te krijgen dat Nina geen erfelijke HCM heeft en het dus niet aan haar nakomelingen doorgeeft.

Na zijn HCM test moest Yari door naar de dierenarts voor zijn vaccinatie en het plaatsen van een nieuwe Suprelorin chip. Hij werd, op wat geringe tandvleesproblemen na, goedgekeurd. Het "staafje" werd geplaatst en toen konden we weer op huis aan. Mijn zus was mee dus ik hoefde gelukkig met de warmte van het moment maar één keer te fietsen. Mijn zus was op de scooter eerder thuis, dus Nina liep alweer rond toen ik met Yari thuiskwam. Gelukkig waren ze allebei snel weer in hun gewone doen.

Ruim twee weken zijn Gitta's kittens inmiddels. Triumph en Ducati fles ik nog steeds bij, dat zal zo blijven tot de kittens zelf gaan eten. Ook Viking krijgt af en toe een flesje, hoewel die ook wel bij Gitta drinkt. Harley en Norton willen geen fles, die groeien prima op de melk van Gitta. Ik fles de kittens gedurende de hele dag en 's nachts krijgen ze ook een keer een flesje. De twee die ik het meest fles weten het al, zodra ze me zien komen ze op hun wiebelige pootjes aangehobbeld en vallen ze gulzig aan op de kittenmelk. Helaas heb ik maar 1 flesje en 1 paar handen dus ik kan er maar eentje tegelijk voeden. Nog ruim een week denk ik, dan eens proberen of ze aan het vast voer willen.

De kittens beginnen wat meer rond te scharrelen in de bench. Af en toe is er eentje zijn moeder kwijt en moet dan weer bij de rest worden gezet door Gitta. Puber Jayne vindt de kittens heel leuk, af en toe komt ze op visite om even met eentje te stoeien. Dat gaat er soms best wild aan toe, maar de kleintjes piepen niet en Gitta grijpt niet in dus ik ga er vanuit dat het goed gaat. Sinds een paar dagen helpt Kirsti met oppassen en verzorgen van Gitta's vijftal. Gitta vindt het prima, die kan nu af en toe even een ommetje maken. De rollen zijn nu omgedraaid. Ik vond wle plukjes haar van Kirsti in de bench, dus de kleintjes proberen kennelijk wel of ze ook bij haar kunnen drinken.

Gitta's kittens zijn een week oud en ze groeien als kool. De twee zwaarsten zijn de twee ons al gepasseerd. De rooikes doen het wat rustiger aan, de twee kleinsten krijgen gedurende de hele dag en 's nachts één keer de fles. Ze weten het al, zodra ik op mijn knieën voor de bench zit komen ze eraan en kruipen op mijn hand. Tijdens en na het drinken spinnen ze hartstochtelijk. Jammer dat het weer nodig is om bij te flessen maar het is niet anders. En liever dit dan zieke kittens. Als ik ze met de fles bijvoer komen ze er wel.

Gelukkig zijn er nog geen aanvaringen geweest. Gitta is zorgzaam en alert, maar tot nu zonder grote problemen. Jonna is erg op haar hoede en mijdt de kittenkooi zorgvuldig, maar tot nu toe gaat het goed. Vanmorgen waren een paar katten in de tuin aan het knokken, en dat trok natuulijk wel de aandacht. Ook Gitta kwam naar buiten om te zien waar dat gejank en geschreeuw vandaan kwam, maar verder kon het de Noren weinig boeien. Uiteraard konden die zich vanachter het gaas van de ren niet in het strijdgewoel mengen.

De mannetjes hebben alle vijf een naam gekregen die straks op hun stamboom komt. Ik begin er aan te wennen om ze uit elkaar te houden. Vooral bij de roden was het soms even goed kijken wie nou wie is, vooral ook omdat de gewichten elkaar niet heel veel ontlopen. De zwart witjes zijn qua aftekening gelukkig een stuk makkelijker uit elkaar te houden.

Ik weet nog niet of Jolie zwanger is. Ik zou bijna zeggen van niet, want ze is, ruim een week na haar krolsheid, nog nauwelijks aangekomen. Het zou in dit geval goed uitkomen als ze niet zwanger blijkt te zijn.
Over twee weken heb ik een afspraak bij dierenradiologe Barbara Vandevelde voor een HCM-echo voor Yari en Nina. Nina kreeg anderhalf jaar geleden de diagnose HCM mild en ik wil weten hoe ze er nu voor staat. Yari is nog niet eerder getest. Hij is een zoon van Nina en daarom wil ik hem zeker laten testen vanwege de kans op erfelijkheid. Als Yari's test goed is krijgt hij weer een Suprelorin implantaat zodat hij weer voor pakweg een jaar onvruchtbaar is. Als de test daarvoor aanlediing geeft wordt Yari gecastreerd.

Ik zal komende dagen weer nieuwe foto's maken van de kittens, die komen dus binnenkort op de website.

Gitta's kittens zijn vier dagen oud en het gaat goed met ze, al blijft ook nu de melkgift van Gitta een punt van zorg. De twee zwart/witjes groeien goed, de roden wat minder, dus fles ik ze wat bij. Gitta krijgt veel lekkere hapjes, rosbief, veel natvoer en speciaal vloeibaar voer om aan te sterken en hopelijk genoeg melk te gaan geven.
Gelukkig gaat het wel beter dan met Gitta's vorige nestje. Ze is ook nu weer een heel zorgzame mama, die haar kroost scherp in de gaten houdt. Foto's maken was er de eerste paar dagen niet bij. 

Inmiddels is duidelijk dat Gitta vijf katertjes op de wereld heeft gezet. Omdat het allemaal jongens zijn krijgen ze namen van merken motorfietsen, lekker stoer. Ik vind het wel leuk, vijf knullen. Katers zijn vaak liever dan poezen. Het is niet de bedoeling dat uit dit nestje een kitten in de cattery blijft, dus ik hoop voor alle vijf uiteindelijk een fijn huisje te vinden.