Inmiddels zijn de kittens van Kjaere en Oskar 6 weken oud. Ze zijn vaak lekker buiten, de deur staat open vanwege het mooie weer dus dan kan ik ze niet binnen houden. Ze rennen en stuiteren in de ren en hebben de grootste lol. Ook het klimmen gaat steeds beter nu ze wat groter worden.

Vast voer eten ze nu gelukkig ook. Uiteraard was Marie de eerste die tot de ontdekking kwam dat vers vlees of een hapje natvoer best oké is. Inmiddels zijn haar twee broers dit voorbeeld gevolgd. Soms zet ik het drietal even apart om te eten om e voorkomen dat ze worden belaagd door een stel groten die denken dat ze wat tekort komen. 

Huisfotograaf Petra heeft dit weekend mooie foto's gemaakt. Die zijn te zien in het Google fotoalbum, zie de link op de homepage.

Op 26 juli vierde onze jongste dame Wynonna haar eerste verjaardag. Wat ben ik trots op dit meisje. Als kitten van 3 weken oud is ze heel erg ziek geweest. Ik vreesde dat ze het niet zou redden en dat ik ook het laatste kitten van Kirsti zou verliezen. Maar ze knokte voor wat ze waard was en herstelde. Nu is ons Nonna een stoer meid van dik 4 kilo. Vooral met Maggie en Forester is ze dikke maatjes, maar ook de kittens vindt ze geweldig nu ze wat groter worden. 

Het ziet ernaar uit dat Jenna niet zwanger is. Hoewel ze wel wat meer honger leek te hebben de laatste weken is ze niet zwaarder geworden, zelfs wat afgevallen sinds haar logeerpartij bij Prince. Dus ik ga ervan uit dat we voor een herkansing moeten gaan. 

Sinds vandaag lopen de kittens 'los' door de woonkamer en keuken. Het rennetje was geen doen meer want ze klommen er om de haverklap uit. Dan liep mama Kjaere weer purrend achter een uitgebroken kind aan. Of de kleine had de pech om in de pootjes van Wynonna terecht te komen voor een lesje weerbaarheidstraining. Dus vanmorgen de hekjes maar open gezet. Ze lopen lekker rond te struinen en nieuwe dingen te ontdekken.

Het zijn wel raaare kittens, want tot nu toe willen ze niet eten. Wat ik ze ook in hun bekje stop, ze hoeven het niet. Een hapje wordt met tegenzin weg gekauwd, maar nog een hapje, laat staan zelf eten is er niet bij. Ze groeien dan ook niet geweldig momenteel, want mama's melk zal zo onderhand niet meer genoeg zijn. Morgen zijn ze 5 weken. Maar goed, ziek zijn ze niet, dus ik wacht maar af tot ze besluiten om zelf te gaan eten. 

ik weet nog niet of Jenna zwanger is. Ze lust wel graag een extra hapje, maar dat zegt niet alles. Aangezien mijn ietwat introverte meisje er niet van houdt om te worden opgepakt voor een check van haar tepeltjes, wachten we het maar gewoon rustig af.

Ik hoop één dezer dagen tijd te hebben voor nieuwe kittenfoto's zodat ik de website kan updaten. 

Inmiddels kreeg ik de uitslag van de autopsie naar aanleiding van het overlijden van de kittens van Leica. Helaas is hier geen definitieve duidelijkheid uit gekomen waarom ze zijn overleden. Omdat een probleem met de bloedgroep niet kon worden uitgesloten is er bij Leica bloed geprikt. Vorige week kwam de uitslag: Leicva heeft 'gewoon' bloedgroep A, zoals de meeste katten. Dit kan dus niet het probleem zijn geweest. Wat rest is 'domme pech'. Niet erg bevredigend, maar we zullen het ermee moeten doen. 

Vorige week is Leica heftig krols geweest. De natuur laat er geen gras over groeien. Omdat de uitslagen van de onderzoeken nog niet binnen waren is Leica apart gezet om te voorkomen dat ze door Oskar zou worden gedekt. Nu duidelijk is dat er geen reden is om aan te nemen dat een volgende zwangerschap weer fout gaat aflopen, gaan we het nog een keer proberen. Bij een volgende krolsheid gaat Leica opnieuw naar Prince. Dit klinkt misschien een beetje cru. Moet dat echt zo snel? Moet ze niet eerst bijkomen van de vorige zwangerschap? Maar Leica heeft niet geleden, ze is een kat, geen mens met emoties en lichamelijk is ze helemaal in orde. Haar eerst meerdere keren krols laten worden voordat ze weer wordt gedekt geeft meer kans op problemen. Maar uiteraard houd ik mijn hart vast of het een volgende keer wel goed zal gaan. 

Met de kittens van Kjaere gaat het intussen uitstekend. Ze zijn inmiddels 3 weken oud en vandaag verhuisd van de kraamdoos naar een wat groter verblijf, de konijnenhekjes zijn weer tevoorschijn gehaald om een rennetje te maken.

Omdat Leica afhaakte als tweede moeder is die rol overgenomen door Heidi. Helaas had ze wel een paar dagen te vroeg de hechting van haar castratie eruit gepulkt, dus heeft ze tot vandaag een pet shirt aangehad. Inmiddels lijkt de wond dicht, dus die vervelende jas, die enorm begon te kriebelen, heb ik vandaag uitgetrokken. 

Afgelopen week is Jenna uit logeren geweest. Ze is meerdere keren gedekt door Prince. We gaan afwachten of deze date succesvol is geweest. 

Met het drietal van Kjaere gaat het prima. Ze komen geen aandacht tekort, want nadat Leica was afgehaakt als tweede moeder, ligt nu Heidi bij het kroost, zelfs zo fanatiek dat ik haar af en toe weg moet halen zodat Kjaere kan voeden.

De uitslag van de sectie op de kittens van Leica is inmiddels binnen. Er is helaas geen definitieve duidelijkheid over de doodsoorzaak. De constateringen zouden kunnen wijzen in de richting van een probleem met de bloedgroepen. Het zou kunnen dat Leica bloedgroep B heeft. Dit geeft dan een probleem met de kittens als die zelf bloedgroep A of AB hebben. Zodra de moederpoes haar kittens gaat voeden krijgen ze verkeerde antistoffen binnen waardoor ze binnen enkele dagen overlijden. Er is afgelopen week bij Leica bloed afgenomen om haar bloedgroep te bepalen. Zodra de uitslag binnen is weten we meer. 

Heidi is op 18 juni gecastreerd. Meerdere pogingen om haar zwanger te laten worden liepen steeds op niets uit. Bij de ingreep werd duidelijk waarom: één van haar eierstokken had cysten. Na haar castratie besloot ze de ene buitenwaartse hechting eruit te trekken, wat een 'gat' in haar buik opleverde. Dus nu krijgt ze een antibiotica kuur en ze moet een petshirt aan. Maar ze voelt zich gelukkig alweer beter en helpt nu Kjaere met de verzorging van de kittens. 

Leica werd afgelopen week alweer krols. Zo werkt de natuur: geen kittens om voor te zorgen, dan kan er een nieuw nestje komen. Maar daar wachten we echt nog even mee. Eerst hopelijk duidelijkheid over de oorzaak van het overlijden van haar kleintjes en dan zien we wel verder. 

 

We keken enorm uit naar de aanstaande bevallingen van Leica en Kjaere. 

Leica was als eerste aan de beurt. Op donderdag 10 juni beviel ze van vijf kittens, twee poesjes en 3 katertjes. Vooral twee van de jongetjes waren bij de geboorte erg klein, maar ze dronken goed en groeiden al snel. Het zag er dus allemaal goed uit. Maar zaterdag ging het mis. Zaterdagochtend vond ik de twee meisjes van Leica erg sloom en levenloos. Al snel overleed de eerste en kort daarna ook het andere meisje. Ik ging met Leica naar de dierenarts omdat ze steeds wegliep bij de kittens. Maar ze was in orde. Geen koorts, buik voelt soepel, geen uitvloeiing. In de nacht van vrijdag op zaterdag was ook Kjaere bevallen van 3 stevige kittens. Ik besloot de mama's bij elkaar te leggen, en dat leek te werken. Leica bleef meer bij de kittens en Kjaere zorgde ook voor die van Leica. Maar in de loop van zaterdagavond gingen ook de drie katertjes van Leica niet goed. Ze vielen af en veranderden van felle kleintjes in slappe en lusteloze kittens. In de nacht naar zondag overleden ze 1 voor 1. De verslagenheid was groot. Wat is er mis gegaan? Hoe kan dit? Gelukkig mocht Leica ook voor de kittens van Kjaere zorgen. De twee mama's verdeelden de taken. Met het drietal van Kjaere ging en gaat het uitstekend. 

Inmiddels heb ik de katertjes van Leica voor autopsie aangeboden bij de Faculteit Diergeneeskunde in Utrecht. Ik hoop met een dag of 10 duidelijkheid te hebben waarom ze zijn overleden. Al naar gelang de uitkomst daarvan kunnen we bekijken of Leica een herkansing krijgt voor kittens of niet. 

De 3 kittens van Kjaere staan voorlopig 'on hold'. Eén katertje blijft sowieso in de cattery. Voor het andere katertje en het poesje gaan we op zoek naar een fijn huis. Foto's en meer informatie volgt, ik moet me er even toe kunnen zetten na de verdrietige afloop voor Leica.