Odin woont sinds eind september niet meer bij ons. Of dit tijdelijk of voorgoed is, daar denken we nog even over na. Maar het is wel duidelijk dat het voor nu de juiste beslissing is.

Odin was al een tijd niet gelukkig, althans dat denk ik, want hij poepte nooit meer op één van de vele kattenbakken, maar steevast op de grond op zolder of op de grond buiten in de ren. Er waren regelmatig confrontaties met Oskar, al kwam het gelukkig bijna nooit tot vechten. Nadat Odin een week uit logeren was geweest om bij collega fokker Franca Buyzer van cattery Norsk Glimre in Ameide, één van haar poezen te dekken, ging het mis. Odin kwam thuis en ging de confrontatie aan met Ticket. Die snapte daar niets van, ze waren toch altijd vriendjes geweest? Maar Odin viel hem echt aan, niet 1 keer, maar meerdere keren. 's Nachts had ik ze al eens uit elkaar gehaald, de volgende morgen moest ik meerdere keren ingrijpen. Dit kon zo echt niet, want ook Ella, die nog volop voor haar kittens zorgde, raakte van slag door het geknok.

Ik zocht contact met Franca, en we besloten dat ze Odin weer zou ophalen. Bij haar ging het gewoon goed met de andere katten. En hem nu meteen een Suprelorin stafje geven vond Franca niet zo fijn, want stel dat haar poes niet zwanger was, dan kon er geen herkansing komen. Al na een week kreeg ik goede berichten. Odin was zindelijk, hij ging netjes op de kattenbak. Het sproeien werd ook een stuk minder, al had hij nog wel een voorkeur voor plassen in een leeg waterbakje. Na verloop van tijd ging het ook steeds beter met Prince, de andere kater van Franca. 

In overleg met Franca is nu afgesproken dat Odin voorlopig bij haar blijft. Ook zijn fokker heb ik hier inmiddels over ingelicht. Odin is en blijft voor mij heel speciaal, en ik mis mijn knappe en vooral lieve vent enorm. Maar zijn welzijn is natuurlijk altijd het aller belangrijkste. Ik had er ook voor kunnen kiezen om Odin te laten castreren, in de hoop dat er dan minder strijd zou zijn. Maar ik heb in ieder geval nog een dekking beloofd voor volgend jaar. En wie weet wil ik hem zelf ooit nog eens 'gebruiken', of zijn fokker, want ook die afspraak is er nog steeds. 

Ik hoop dat ik Odin binnenkort een keertje kan opzoeken, hij woont gelukkig niet ver uit de buurt. 

De kittens hebben een beetje een kwakkelweek achter de rug. Ze hadden niet echt een reactie op de vaccinatie, maar ze hebben alle 5 een dip dagje gehad. Niet willen eten en zielig blijven liggen. Dus wat doet hun fokmama dan? Emeprid erin tegen de misselijkheid, Novacam erin (ontstekingsremmer/pijnstiller) voor je weet maar nooit waar het goed voor is. En dan na een dag zielig zijn, of zoals in het geval van Jersey een halve dag, renden ze weer rond. Wat dan wel weer jammer is: ze zijn gelijk een ons gewicht kwijt wat er dan weer aan gegeten moet worden. Maar goed, ik hoop dat we het gehad hebben. 

Deze week kwamen de kittenpakketjes binnen die ik altijd bestel van Royal Canin en Animonda. Mijn Duitse vrienden van dat laatste bedrijf waren in de bonen: ik kreeg twee keer zoveel als ik besteld had. Dus die kunnen bewaard worden voor het volgende nestje. Of naar de egeltjesopvang, dat is nog even een discussiepuntje. 

Met Jolietje gaat het goed. Ze is zwanger en chagrijnig. Dat is zo ongeveer een juiste samenvatting van haar status van dit moment. Ze ligt meestal boven op de slaapkamer. Als ze naar beneden komt is het om te eten. Foeterend en tierend komt ze dan de trap af, alles wat voor haar pootjes loopt krijgt de volle laag. Vervolgens zit ze dan op de aanrecht met een blik van "nou, komt dr nog wat van met dat eten of ben ik voor niks naar beneden gekomen??". Ik hoop dat ze nog een beetje bijdraait tegen de tijd dat ze gaat bevallen. 

Heidi is nog niet weer krols geworden, dus dat wachten we nog even af. 

Oskar is sinds een week uit logeren. Hij verblijft tijdelijk bij zijn fokker, die graag een dekking van hem wil. De poes die hij mag dekken was krols, maar bij het zien van Oskar verdween de krolsheid als sneeuw voor de zon. Omdat deze mensen in Friesland wonen hebben we besloten dat Oskar daar blijft totdat zijn beoogde vriendin hopelijk weer krols wordt. Ik mis m'n ventje wel, ik hoop dat hij niet al te lang weg hoeft te blijven, hoewel de mensen daar erg dol op hem zijn. 

Gisteren mochten alle kittens mee naar de dierenarts voor hun eerste vaccinatie en het zetten van de microchip. Omdat met z'n zessen in 1 mandje een beetje sneu is ging mijn zus mee. Zij kreeg Wynonna mee in een reismandje. Dat ging nog bijna mis, want halverwege stak mevrouw een pootje door de tralies en haakte in de schoen van zus. Die schrok natuurlijk, maar hield haar scooter gelukkig op de weg. Ik moest fietsen tegen de wind in, dus zuslief won de wedstrijd wie er het eerst zou zijn glansrijk.

De dierenarts heeft alle kittens grondig onderzocht. Alles was in orde. De mannen hadden al netjes ingedaalde balletjes. Naar het knikstaartje van Goku is nog even extra gekeken, maar meer dan een schoonheidsfoutje is het niet, zoals ik al verwachtte. Hij was ruim de zwaarste van de vijf van Ella. Alleen halfzus Wynonna, die 2,5 week ouder is won het van hem, met 1660 gram. De rest was tussen de 900 en 990 gram, dus gezien het echt wel lang aanhoudende virus waar ze last van hadden was ik niet ontevreden.

Bij deze gelegenheid werden de kittens ook gechipt. Het chipnummer wordt op de stamboom vermeld, dit is vanaf 2021 zelfs verplicht, om fraude te voorkomen. Vandaar dat ik de stambomen nog niet had aangevraagd, nu kan ik dat gaan regelen. Het ging wel bijna mis, want ik heb Jack en Goku door elkaar gehaald. Dus de sticker met de chipcode inmiddels omgewisseld, nu alleen de naam in het paspoort nog netjes zien te krijgen. Sorry butlers, is me nog nooit overkomen.

Oh ja: Fritzzz lijkt toch wel zwart smoke met wit. Samen met de dierenarts nog eens goed gekeken, maar hij is echt niet zo zwart als zijn broer Goku. Niet dat ie nu duurder wordt hoor :-), alleen krijgt hij een correcte vermelding op zijn stamboom.

Bij thuiskomst werd ik begroet door een zoals altijd dolenthousiaste Wynonna, die al dik een half uur thuis was omdat ik moest wachten tot alle paaspoorten waren ingevuld, gestempeld en getekend door de dierenarts. 

The day after lijkt Jack wat last te hebben van zijn prikje. Hij was gisteravond al niet enthousiast dus ik heb hem toen al ontstekingsremmer gegeven, en vanmorgen moest hij spugen nadat hij met lange tanden een paar hapjes had gegeten. Dus ook nog een dosis anti misselijkheid gegeven. Nu ligt er koolvis te ontdooien, hopelijk kan ik hem daar vandaag mee paaien. 

Jolie zit nog steeds bloedchagrijnig boven zwanger te wezen. Haar buikje begint te groeien, maar enige vriendelijkheid is er niet bij. Ik hoop dat ze nog een beetje bijdraait de komende weken, anders ga ik me nog schuldig voelen dat ik haar nog een keer een nestje laat krijgen. Heidi is echt niet zwanger, al doet ze dapper alsof door zo gaande om een extra hapje natvoer te komen vragen. Dus we gaan het gewoon nog een keer proberen.

Petra heeft afgelopen week nieuwe foto's gemaakt, de eigenaren en iedereen die mij op Facebook volgt heeft de foto's al kunnen zien. Maar ik zal vandaag of morgen ook nieuwe foto's op de website plaatsen. Oh ja, en de papa van de kittens van Jolie aan jullie voorstellen :).

Helaas bleek 1 rondje buikgriep niet genoeg voor de kittens van Ella en Ticket. Vorig weekend werd eerst Thunder ziek en binnen anderhalve dag hadden ze het allemaal te pakken. Zelfs Wynonna deed mee, al heeft die maar 1 keer gespuugd en had ze  geen gebrek aan eetlust. De kleintjes echter wel, en dus ging het rap in de min met de gewichten. Maandagochtend dacht ik dat ze er overheen waren, maar toen 3 van de 5 's middags weer niet wilden eten ben ik met die kittens bij de dierenarts geweest. Ze kregen een prikje tegen de misselijkheid en een infuus met vocht en glucose. Dat leek te helpen, samen met de ontworming die toch al op de planning stond. Na nog een dagje tobben waren ze woensdag allemaal weer aan het eten. Maar nog waren we er niet. Eerst Born to Run en daarna Thunder kregen nog een dip. Ik hoop echt dat we het nu gehad hebben en dat ze weer kunnen gaan groeien.

De eerste vaccinatie, die voor begin volgende week op de agenda stond, moet hierdoor worden uitgesteld tot ik zeker weet dat ze allemaal echt goed opgeknapt zijn. Ze met virus laten injecteren, weliswaar verzwakt, is natuurlijk geen goed idee als ze nog niet goed zijn hersteld. 

Tussen al het zorgen voor de kleintjes door is er ook nog leuk nieuws: Jolie is zwanger. Ze heeft gelogeerd bij een stoere rood blotched met wit kater en we hopen op een mooi laatste nestje voor Jolie. De website moet ik op dit punt nog even bijwerken, maar vanwege het ziek zijn van de kleintjes en daardoor wat achterstallig poetswerk in huis wordt dat waarschijnlijk pas na het weekend.

Ik denk dat Heidi niet zwanger is na haar date met Oskar. Als dat blijkt te kloppen dan proberen we het opnieuw.