Nina begint er rare eetgewoontes op na te houden, dus ik moet haar extra in de gaten houden dat ze geen dingen eet die zeker niet goed voor haar zijn. Ze ontwikkelt op dit moment een voorliefde voor de gekste dingen. Kip kerrie met nasivan de Chinees, ham-kaas croissants, gevulde koeken, ze wil het als het even kan allemaal proeven. Ik heb overwogen om een pot augurken voor haar te halen, maar ik denk dat dat dan weer net te ver gaat :-)

Maar goed, Nina moet zich echt zoveel mogelijk beperken tot het voor haar diersoort speciaal gemaakte voer, in de volksmond bekend als kattenvoer. Brokjes in gelei en paté heeft ze het liefst. Van brokjes in saus lebbert ze alleen de saus eraf en gaat me vervolgens aan staan kijken met en blikvan "de rest eet je maar zelf op, en dan wil ik nu graag wat anders". Jonna snapt het natuurlijk allemaal niet, waarom Nina nu zo vaak te eten krijgt. Dus iedere keer als ik Nina eten geef, krijgt Jonna ook een klein beetje. Daar eet ze dan hooguit drie hapjes van, het gaat haar alleen maar om het idee. De rest van haar portie verdwijnt in het gestaag groeiende buikje van Nina. Maar dat is dan in dit geval weer niet zo heel erg.

Nina begint ook al wat minder lenig en soepel te worden en dat zint haar helemaal niet. Ze wil koste wat kost blijven klimmen en klauteren, dus ik sta soms doodsangsten uit dat ze valt. Maar ja, ik kan haar moeilijk aan een touwtje vastleggen, dus ik hoop maar dat het allemaal goed blijft gaan. Rennen op de galerij vindt ze ook leuk, en het grote voordeel daarvan is dat ze zich nergens aan kan bezeren.