Jarinina Noorse boskatten

Zondag waren de kittens 10 weken oud. Ze beginnen nu echt kleine zelfstandige katjes te worden met een eigen persoonlijkheid. Gelukkig zijn ze nog steeds alle 3 heel knuffelig en ze spinnen zodra je ze aanraakt. 

Omdat één van de volwassen katten het deurtje uit het kattenluik had gelopen konden ze ineens vrij naar buiten in de ren. Corvette was er als de kippen bij om in de vers gevallen sneeuw rond te banjeren. Haar broers zagen dat niet zo zitten. Inmiddels zit er een nieuw deurtje in het kattenluik en aangezien ze nog niet hebben uitgevonden hoe dat werkt zijn ze daarna niet meer buiten geweest.

Dit weekend hebben zowel Prince Jr als Rainey hun nieuwe thuis gevonden. Ze gaan half april allebei emigreren naar België. Met de mensen die voor Prince gaan had ik al wat langer contact. Omdat een bezoek niet mogelijk is vanwege de coronaregels hadden we zaterdag een videochat. De volgende ochtend lieten ze weten dat ze Prince graag in hun gezin willen opnemen. Diezelfde dag stuurde ik een berichtje naar mensen die zich hadden gemeld voor als er nog een katertje beschikbaar zou zijn. Deze mevrouw belde me nog geen 10 minuten nadat ik haar bericht had gestuurd. Jaaa, ze wilden Rainey graag adopteren als vriendje voor hun jonge Noorse boskat poes. Na nog wat vragen over en weer was de beslissing snel genomen: Ook Rainey gaat in België wonen. Omdat kittens die naar het buitenland verhuizen een rabiës vaccinatie krijgen, en de verhuizing pas 3 weken na de prik mag plaatsvinden, blijven zij dus wat langer hier. Hopelijk gaat het lukken om beide jongens, ondanks alle coronamaatregelen, veilig de grens over te krijgen.

En dan hebben we ook nog babynieuws. Nee, ik weet nog niet of Heidi zwanger is. Ik heb mijn twijfels. Maar Oskar hoeft zich niet te vervelen. Afgelopen week brak Kjaere door de poezenpil. Dat is niet voor het eerst. Oskar was er als de kippen bij om haar te dekken. Omdat die ene dekking al raak kan zijn geweest, heb ik ze maar niet uit elkaar gehouden en hem zijn gang laten gaan. Goed voor zijn ego, want hij is nog steeds erg op zijn hoede voor Ticket Jr. Hoewel Oskar Kjaere minstens een keer of 5 heeft gedekt heb ik haar niet zien rollen, dus get wordt afwachten of het raak is geweest.

En vandaag werd Leica krols. Dat was volgens plan. Zes weken na haar laatste poezenpil bleek ze vanmorgen krols. Dit is haar eerste krolsheid, op een aantal keren krols na toen ze nog een tiener was en nog veel te jong voor een nestje. Ze is wat onzeker en reageert daarom wat bozig op Oskar, die desondanks al een paar keer een poging heeft gedaan om haar te dekken. We gaan zoen of het wat gaat worden, zo niet dan wachten we rustig de volgende ronde af. 

Na het onverwachte overlijden van Yari heeft de tijd even stil gestaan. Het is nog steeds vreemd om mijn grote vriend niet meer om me heen te hebben. Op de gekste momenten mis ik hem. Bij het bijvullen van de waterfonteinen, want dan was hij er altijd, Yari was gek op 'vers' water. Ook had hij uitstekende oren voor het bijvullen van het bakje met kittenbrokjes. Ook daar kwam hij direct op af. Maar nu blijft het stil. Yari is twee dagen na zijn overlijden gecremeerd, zijn as wordt uitgestrooid. 

Ondertussen groeien de kittens gestaag door. Morgen zijn ze alweer 8 weken oud. Ze worden steeds ondernemender, ze klimmen nu ook de trap op om gezellig boven te gaan kijken. Ook de trap naar de zolder hebben ze ontdekt, dus het is soms even zoeken waar ze nu weer uithangen. Gisteren was ik 1 van de jongens echt kwijt. Overal zoeken, nergens te vinden. Hoewel ik zéker wist dat hij niet kon zijn ontsnapt heb ik zelfs buiten lopen zoeken. Uiteindelijk kwam hij tevoorschijn uit een mandje onder een tafeltje in de woonkamer. Zo dom dat ik daar niet had gezocht, want hij had daar al vaker liggen slapen. Maar gelukkig was de kleine vent weer terecht.

Het blijkt dat Heidi opnieuw niet zwanger is, want vorige week werd ze krols. Ze is een aantal keren gedekt door Oskar, dus we gaan maar weer afwachten of het deze keer raak is. 

Ik hoop de komende week nieuwe foto's te maken van de kittens. De optie voor de fok is koomen te vervallen. Dit betekent dat de twee katertjes beschikbaar komen voor mensen die zich eerder bij mij hebben gemeld. Ik hoop eveneens de tijd te vinden om hen de komende dagen te benaderen.

De kittens van Jolie en Prince zijn morgen 9 weken oud. Wat gaat de tijd toch hard. Ze ontdekken steeds meer, er is nog maar weinig veilig voor ze. 

Mama Jolie zorgt nog steeds voor ze, op gezette tijden roept ze haar kroost bij zich voor een wasbeurt of om gewoon even lekker bij mama te tutten. Pleegmoeder Britt heeft besloten dat haar taak erop zit, zij bemoeit zich niet meer met de kleintjes. 

Ik heb de twee katertjes weer op de status 'beschikbaar' gezet, omdat degene die mogelijk inetresse had voor de fok heeft besloten om er toch vanaf te zien. Er komen heel veel aanvragen binnen, die ik probeer te beantwoorden. Maar ik houd geen wachtlijsst bij omdat dat bijna geen doen meer is. Ik hoor van collega fokkers die dat in het verleden wel deden dat ze er ook mee zijn gestopt. Er zijn op dit moment wat minder nestjes lijkt het, misschien dat fokkers terughoudend zijn vanwege corona. Ik houd vooralsnog gewoon mijn planning aan die ik al in mijn hoofd had voor dit jaar. 

Voor kittenbezoek geldt dat ik mij houd aan de coronaregels, wat betekent dat ik tot nader order slechts 1 bezoeker mag ontvangen.

We zijn in diepe rouw gedompeld. Op 19 januari, een week na zijn 9e verjaardag, is Yari volkomen onverwacht overleden.

's Morgens kwam hij niet eten, in de loop van de dag knapte hij niet op. 's Avonds merkte ik dat hij het benauwd had. Ik belde de dierenarts en we konden meteen komen. Bij onderzoek bleek dat Yari's longen en hart heel slecht klonken. Hij had ook 2 graden ondertemperatuur. Er werden röntgenfoto's gemaakt die helaas het beeld bevestigden: Yari was heel ernstig ziek en de dierenarts kon niets meer voor hem doen. Ik heb gelukkig nog uitgebreid afscheid van hem kunnen nemen. Na toediening van het euthanasiemiddel overleed hij binnen enkele seconden. 

Yari werd als laatste geboren van het nestje van zijn moeder Nina. Hij had twee broers en een zus. Eén van zijn broertjes overleed op de leeftijd van 14 weken als gevolg van een entreactie. Zijn broer en zus verhuisden naar bevriende fokkers. Yari zou eigenlijk ook niet blijven, maar omdat er geen interesse voor hem was besloot ik hem te houden. Toen Yari 4 maanden was kreeg hij een even oud vriendje: Oskar. Die twee zijn jarenlang 4 pootjes op 1 buik geweest. 

Yari was een echte mensenkat. Kwam er bezoek dan stond hij vooraan om ze te begroeten. Hij was dol op mij en liet geen gelegenheid onbenut om te kroelen of op schoot te kruipen. Zelfs de dag voor zijn dood deed hij dat nog. Als er kittens waren dan was oom Yari er om met ze te spelen en ze lekker weerbaar te maken. 

Zelf werd Yari een aantal keren papa. Met Kirsti kreeg hij twee nestjes in een jaar tijd. Dat tweede nestje was niet de bedoeling, maar Yari had er een feilloze neus voor om te weten dat een poes krols was. Uit het niet geplande nest in 2016 bleef Heidi in de cattery. Ook met Ella kreeg hij in 2018 een nestje. Zijn laatste wapenfeit was een onbedoelde date met Jolie, de dochter van zijn volle zus. Samen met haar kreeg hij 3 zonen, waarvan Lake in de cattery bleef. Lake was als kitten al niet gezond, hij had een vergrote lymfeklier en bleef daarom in de cattery, Lake overleed toen hij net 1 jaar oud was.

Ik heb meer katten verloren in mijn leven. Met allemaal kon ik op de één of andere manier vrede hebben. Maar dit....het wil nog steeds niet tot me doordringen. Nog steeds denk ik dat Yari elk moment de trap af kan komen roffelen, omdat hij hoopt wat lekkers te krijgen, Nog steeds denk ik dat hij ieder moment zijn snoet om de hoek van de kamerdeur kan steken, met die bekende ondeugende blik van 'wie zal ik nu eens pesten'. Als ik hem een standje gaf kon hij ontwapenend op zijn rug rollen en me aankijken met een blik van 'Ik ben toch lief?'. Het zal nog heel lang duren voordat ik me erbij neer kan leggen dat hij er echt niet meer is....

Rust zacht Yari, ik zal je zó ongelooflijk missen. Mijn vriendje, mijn Blij Ei, mijn knuffelmaatje, waarom mocht je maar 9 jaar worden....